Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Z głębi otchłani
Pustej jak dzban pełen wody
Gong rozbrzmiewa
Rani setki serc
Jak wrak - Sztylet w duszy zatopiony
Pozornie to nic nie boli

Jak kolia z brylantów
Zaciskająca się na szyi
Z prędkością słowa
Wydostającego się z gardzieli
Które boli

Czas płynie...
Nurtu swego nie zmienia
Wodospad śmierci - Końcem życia twego
Ilość odsłon: 207

Komentarze

luty 18, 2024 20:36

Proszę nie uogólniać - jak ten tekst skrytykowałem jako coś dopiero raczkującego. Proszę bez zbędnej apoteozy.

luty 18, 2024 20:20

Dziękuję za miłe komentarze.

luty 17, 2024 06:13

Czas zwiastunem życia, śmierć jest tylko po drodze.
Warto dzielić się swoim spojrzeniem.
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia

luty 16, 2024 21:48

Jak na debiut tutaj, to nie najlepsze loty. Patos patosem pogania. Błędy gramatyczne i stylistyczne. Dwa pierwsze wersy to wydmuszka. Pisz o czymś innym. Pozdrawiam

luty 16, 2024 21:02

Jeśli miało być z przesadną kiczowatością, to:"Wodospad śmierci - Końcem życia twego" jest najzabawniejsze.

Jeśli to na poważnie, to kiczowaość należy usunąć.

Czas to trudny temat, też dla filozofów:))