Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

RozaR

Dusza jest dzieckiem

Dusza jest dziec­kiem
Po śmier­ci dziećmi się sta­jemy
By krzyw­dy nie zro­zumieć
I win­nych nie wi­nić

Dusza jest tyl­ko
Szczerą is­totą
By po chmu­rach biegała
I praw­dy nie znała

Dusza jest dziec­kiem
By nie ro­zumiała
Wy­buchu bom­by
Co życie zab­rała

Boże nasz
Od­bierz pa­mięć........





 
Dzieciom z Man­ches­te­ru
By wol­ne od strachu były 

Tyl­ko Boże dro­gi
Tyl­ko Boże je­dyny
Żeby one tam
Sa­mot­ne nie były

Żeby gro­mad­ka­mi
Za ręce
Po niebie
Błądziły

Ilość odsłon: 2665

Komentarze

Krzysztof

2-42-42-4

maj 25, 2017 13:10

Tytuł jako taki, ale reszta infantylna i ośmieszająca samego autora, kosz
Czasami się zastanawiam jak w ogóle można coś takiego napisać i jeszcze to opublikować, jeszcze jeden kosz

Konto usunięte

2-32-32-32-3

maj 25, 2017 12:59

Bardzo prosto podany ten wiersz. ale ma w sobie coś, co mnie ujęło.
Pozdrawiam.

RozaR

2-4

maj 25, 2017 12:57

Wiem poniekąd ma takie być
Publikuję bo wtedy jestem zdeterminowany poprawiać
- a temat i ujęcie temetu uważam za trafne.

ag01

2-4

maj 25, 2017 11:07

Strasznie infantylne to to.

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-3

maj 25, 2017 07:21

Nie tym razem.
Pozdrawiam.