Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

***

może podjechał za wcześnie

a może za późno

sens jak pociąg widmo

 

siedzę w środku czegoś

na zewnątrz zasiane nic konkretnego

jakby wszechświat nie miał pomysłu

na kierunek wzrastania

 

całymi dniami kilometrami

jadę polami

w kierunku czegoś

co nie ma końca

i stukot kół -

powstało z niczego

może po coś

może dla kogoś

może dla niego

i  nie ma sensu

przyspieszać

zawracać

przystawać

wysiadać

i nie ma sensu

zawracać

i nie widać początku

i nie ma nic z tego

bo nie ma sensu

sens

jak pociąg widmo

dlaczego

 

zatrzymał się

na stacji

EGO


Ela Walczak - wiersz z tomiku "Słowa jak origami"

Ilość odsłon: 947

Komentarze

Konto usunięte

2-32-32-32-3

maj 25, 2017 12:32

Dla mnie, mimo prostoty podania, wiersz ma to coś, czym mnie po prostu zagarnia, jako czytelnika.
Pozdrawiam.