x l a x

chłopiec karmiący dzikie kaczki

rzeka wlecze się na fali upału

wyciągnięte skrzydła po chleb

chodząc po wodzie

mały bóg rozdaje na prawo i lewo

wśród ptaków poruszenie

kobieta ciągnie chłopca za rękę

mówiąc że dzisiaj wystarczy

słońce jest już ciężarne

dziecko nie wierzy w koniec

ptaki wyglądają na zawiedzione

nie wiadomo po co

mężczyzna grzeje silnik

jego twarz zatopiona w asfalcie

rzeka wlecze się niemiłosiernie

Ilość odsłon: 88

x l a x

2-5 2-5 2-5 2-5

kwiecień 21, 2024 21:45

Dzięki Irro. Dodam, że akcja rozgrywa się nad Sanem koło mostu białogórskiego; zresztą wiesz, gdzie te kaczki...

Irro

2-4 2-4

kwiecień 21, 2024 12:10

Podoba mi się - niby prosta sytuacja ale nabrzmiała sensami. Zdrówka!

x l a x

2-5 2-5 2-5 2-5

kwiecień 19, 2024 13:25

The Meanest Cat, słuszne odczucia co do zakończenia tej "historii". Takie jest życie. Nie wiem do końca, czy mężczyzna jest odebrany jako ojciec. Pozdrawiam

The Meanest Cat

2-3

kwiecień 19, 2024 02:36

Ciężko w tym wierszu, duszno, a sielskość pierwszych obrazów wydaje się pozorna, w zestawieniu z mężczyzną z ostatniej strofy, który budzi niepokój.
Można oczekiwać, że zaraz coś się wydarzy, i nie będzie to nic dobrego...

Pozdrawiam,
The Meanest Cat

x l a x

2-5 2-5 2-5 2-5

kwiecień 12, 2024 21:17

Może i uciekają, ale nie w Sanoku ;-) Przychodzą do ręki. U nas się nie poluje. Mam nadzieję, że alegoria trafiona...

wokka

2-5

kwiecień 12, 2024 20:27

Dzikie kaczki uciekają zazwyczaj na widok człowieka.
Wiersz mi się podoba.