Paleface

F34.1

i gdzieś uleciał mi nawet

ten smutek, co skraplał się w słowa

i nie znam słów jakby wcale

uczę się mowy od nowa

i nie wiem jak nazwać powinnam

ten chłód i mdłą obojętność,

żeby nie brzmiała banalnie,

żeby nie wsiąknąć w przeciętność

i nie wiem, jak mam opisać

tę szarość, której odcienie

mienią się, szklą się jaskrawie

wzbudzając niby-zdumienie

i nie wiem, co czuć mam gdy cisza

ugrzęzła między wargami

czy smutek - nie poznam słowa

czy radość, że słowo nie zrani?

Ilość odsłon: 208

tetu

2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4

lipiec 12, 2024 00:09

Wiersz płynie, ładnie, równiutko, rytmicznie.
Dobrze się czyta. Tytuł zastanawiający. Pozdrawiam.

grzybowa

2-5

lipiec 11, 2024 19:40

ja takie wiersze nazywam sobie "kostiumowe"
lubię, jeśli kostium są przyzwoicie skrojone
i gdy reżyser pamięta, że ci w kostiumach to aktorzy, nie realne postaci
tu jest w tej kwestii ok

Natalia Prill

2-2

lipiec 10, 2024 23:07

Czy język może wyrazić nasze emocje? Niektóre z nich trudno nawet nazwać. Ten wiersz świetnie demonstruje tę nieuchwytność.

Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem

Spis rzeczy

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Paleface

F34.1

Komentarze