Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki




   a kiedy się zanurzę
   w kłosianym wianku w sierpień
   wabiący wonią róży
  
   to przecież nie zawrócę
   z tych złoceń z tych oślepień
   kiedy się tak zanurzę

   w srebrze wijących strużek
   wśród sierpniowych wygwieżdżeń
   wabiące wonią róże

   w aksamitach w purpurze
   tam znów nawłoci złocień
   i kiedy się zanurzę

   w letniej kwiatowej łące
   zewsząd kojąca zieleń
   wabiące wonią róże

   motyle muskające
   słońca ciepłe promienie 
   kiedy się w nich zanurzę
   wabią swą wonią róże
Ilość odsłon: 461

Komentarze

sierpień 05, 2024 15:20

Takie zauważenie, dlaczego mi pierwsza nie gra i propozycja, jak możnaby to pociągnąć do tego co zaproponowałem.

Ja bym w nim jeszcze pogrzebał, podoba mi się wianek z kłosów

sierpień 05, 2024 15:13

to przecież nie zawrócę
z tych spleceń z oślepienia
nigdy się tym nie znurzę

sierpień 05, 2024 15:06

a kiedy się zanurzę
jak w kłosianym wianku sierpnia
wabiące wonią róże