jako stachanowczyni zakochania 

dwieście! trzysta! procent normy wyrabiam 

namiętnie wzdycham i piszę wiersze 

gdy coś ma kształt przekuwam w serce 

pomnik i święto należą mi się 

hip! hip! hura! nie kocham dzisiaj! 

o każdej porze roku mam zwidy 

ośnieżone świerki - ty 

letnia woń sadu - no przecież wiśniowy  

w jesiennym szaleństwie zrzucam liście - figowe 

pomnik i święto należą mi się 

hip! hip! hura! nie kocham dzisiaj! 

nocami płaczę tęsknię i trę się 

telepatycznie wysyłam dreszcze 

śnię wyłącznie o kudłatym twym torsie 

w fazie r.e.m. aj low ju nadaję morsem 

na wczasy spokojnie wyjechać nie mogę 

bo jak bez podtekstu mam lizać lody 

co tam na plaży co tam po górach 

defiladowe stawiam kroki w chmurach 

odpocznę więc ten jeden dzień dzisiaj 

hip hip hura - należy mi się