Zdzisław Brałkowski: Ułani, ułani, malowane dzieci.... Serwis poetycki.

UŁAN i DZIEWCZYNA
Przed wojną panienka z przedmieścia Grudziądza
poznała ułana z „dupą jak z mosiądza”.
Chętnie poszła z nim na błonia,
sprawnie wsadził ją na konia.
Po czasie o sprawstwo w sądzie go posądza.

DAWNE ŻYCIE
W Grudziądzu ułanów w krąg wszyscy chwalili;
szynkarze, rymarze i szewcy z nich żyli.
Cne damy czy lekkie panie
także miały używanie.
Po wojnie, bez koni, tradycję schrzanili.

UŁAN i ARMATA
W Grudziądzu ułani i armaty mieli,
jak strzelać z nich celnie, z natury wiedzieli.
Gdy ładne dziewczę chęć okazało,
ułan je chwacko wsadzał na działo…
jak się utrzymało, czasem i poczęli.

UŁAN i ŁANIA
Bryka łania przy ułanie,
żołnierzowi dęba staje
nawet serce, gdyż ta łania
pyszczkiem konia mu pogania.

UŁANI NA ĆWICZENIACH
W podgrudziądzkim lesie ćwiczyli ułani,
ścieżki przemierzyli, nie spotkali łani.
„Próżne nasze trudy, chociaż dzionek mija,
zostanie nam lance w dziuple w drzewach wbijać".

Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem

Spis rzeczy

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Zdzisław Brałkowski

Ułani, ułani, malowane dzieci...

Komentarze