Pierwszy i Drugi mikrus wchodzą przez 'drzwi od stodoły' - nastaje akt pierwszy

  na scenie regał, bajki „Poczytaj mi, mamo” i skradziona ciemna strona Księżyca

  kurduple latają po deskach, symultanicznie czytają wiersze Kąstantego Ildefąsa

  sufler nie nadąża za ruchem warg, Mleczna Matka przestaje robić za inspicjenta

  akt drugi rozpoczyna się Bobrem, który wnosi brzozowe kłody do troczenia

  piłuje piłuje piłuje piłuje, gdzieś tam w biurach giną spinacze - ktoś buduje czołg

  Pierwszy i Drugi robią sobie słitfocie z Bobrem, pakują bajki do worków

  Drugi łamie skrzydło, Pierwszy ociera łzy i smarki pozostawionym skrzydłem

  wbiega duch Kąstantego Ildefąsa niosący w montrancji kruchą aluzyjność istnienia

  „niech was błogosławi krwawy zderzak zapijaczonych mord”, głupio wychodzi

  wydarzenia trzeciego aktu nie mieszczą się w głowie przeciętnej gęsi - wkracza

  Dziwny Kelner i podlicza: dziura w dupie pińcet plus zjedzone serwetki to tysiąc

  z widowni wali na scenę, wpadają wysmoczeni lunatycy, otwarte 'drzwi od stodoły'

  w głębi Pierwszy majstruje śrubokrętem przy bombie atomowej domowej roboty

  z odbytu wyciąga następnego prezydenta, wciska snusa na drogę

  resztka Kąstantego Ildefąsa chwyta Pierwszego za ucho

  ucho odpada, kurtyna!