Brozic
(Nie) dokonczona poezja marmuru
Dotknę Cię w końcu mym słowem, zasuszę łez Twoich fale, zakończę cierpienia niedolę, uciszę jęki i płacze. Zapomnisz o latach upadku, o zimie, o lecie, o Sobie. (...) Zatańczysz przede mną w błękicie, w nagości święconej dotykiem, otworzysz ku mnie Swe bramy, wybaczeń... Zaśniemy na łożu z nefrytu, śniąc o przyszłym świecie, gdzie nie ma odgłosu szlochu, gdzie nie ma słów zapomnianych. Utraconemu Sobie...
Ilość odsłon: 1301
Komentarze
Nie znaleziono żadnych komentarzy.