Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

ag01

Feniks

tutaj bez pachnie inaczej

dostrzegam że ptaki śpiewają

milczenie nie drażni

jak w te wieczory 

kiedy nie mamy sobie nic do powiedzenia 


nie chcę unikać wschodów słońca

udawać że mogę tak po prostu odejść

tylko ty nie potrafisz odpuścić granic


wróciliśmy do korzeni

pozwól nam wyrosnąć na nowo


Ilość odsłon: 2911

Komentarze

Krzysztof

2-42-42-4

czerwiec 10, 2017 18:03

W sumie ładnie, ale jakoś tego nie czuje, brak tu tej głębi poetyckiej, przez co tekst jest owszem ładny ale taki bezpłciowy :)

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-3

czerwiec 10, 2017 17:17

chapeau bas :)

Konto usunięte

2-4

czerwiec 10, 2017 16:58

Przesuwam do góry, bo wiersz wart, moim zdaniem.
Pozdrawiam.

Konto usunięte

2-4

czerwiec 09, 2017 21:53

Granice stawia się i przekracza. Muszą być. Gdzieś w miłości. "Zlanie się" razem dwojga wieszczy rychłą śmierć, złą miłość.
Pozdrawiam.

Anya

2-32-32-3

czerwiec 09, 2017 21:47

Ag, bardzo dobry wiersz... Końcowka the best! Pozdrawiam :-)