Bardzo ładny wiersz :)

"gdybym była mogłabym zawrócić kroki
tam gdzie stopy oprą się o podłoże (...)
strach zostawić innym
spadanie kamieniom"

piękne.

Pawle - może i racja, choć wspomniany fragment wydaje się być kluczowy. Przynajmniej dla mnie.
Dziękuję.

Anya - dziękuję.

Niby jest nieźle, wiersz zaciekawia, ale... czegoś w nim brakuje, chyba jakiejś wewnętrznej spójności i płynności obrazów, która gładko poprowadziłaby czytelnika do wyrazistej puenty.
Ten środek od "pogańska bogini" do "fantów" nie bardzo mi się klei z resztą i dużo lepiej mi się czyta bez niego.
W ostatnim wersie przydałby się myślnik:
spadanie - kamieniom
bo tam przecież trzeba zrobić pauzę.

Pozdrawiam!

Dobry wiersz... Końcówka mnie trochę "gryzie", ale może tylko mnie... Ogólnie wiersz na plus!