Miło mi :) Cieszę się, że jesteś i że piszesz Lu :)))

Witam Cię Justyno, co się miało stać, to się stało. Pewnie (5) nie będzie do tańca, ale może do zamyślenia nad jakąś melodią z przeszłości :)

Cieszę się, że czytasz i że jesteś. Dziękuję!

Lu, ta literacka kontynuacja pięknie komponuje się z częścią trzecią, klaustrofobiczna (coraz bardziej) przestrzeń ulicy oraz wszechświat, który wyczuwa się gdzieś obok; ale być może zaraz muzyka porwie nas do tańca, uwiedzie i wyrwie z tego marazmu? Piszesz bardzo zwięzłym stylem, do tego stopnia, że stanie się to prawdopodobnie jednym z Twoich znaków rozpoznawczych :) Pozdrawiam ciepło :)

Dziagdysiu, to nie o tych światach opowiadam, ale miło, że wpadłeś ze swoim mądrym i rzeczowym komentarzem:) Pozdrawiam l.

Wszechświat wcale nie jest obojętny!
Ciągle coś się dzieje. Wchłania, wydala. przekształca jedną materię w drugą.
Zachodzą procesy niewyobrażalne dla poetów.
Patrzących w chmurki i gwiazdeczki i dobrze przynajmniej jest miło.

Wiesz kto "wychłepta światło"
Planeta karzeł, o masie i ciężarze większym niż nasze słońce.

Póki co Wypijmy!!!

Dobrze Lucynko :-) ja mam na imię Renata :-)

Grzybowo, na czwartej mieliśmy najgorzej, bo to i rozczarowanie i zmęczenie, jak to w życiu. Jeszcze dwie przecznice i będziemy w domu.

Witaj Mgiełko, dziękuję! Mów mi po imieniu, ok?

Piękny jest ten wiersz Pani Lucynko... i ten mur chłód bram ... opowieść o tajemniczym człowieku :-) magiczne to takie i znajome :-)

klimat jest
tylko taki połatany jakby ten wiersz
jakby był przycinany i zszywany na nowo
i na okrętkę