tetu

w ramach okna

wszystko się mieści

pomiędzy twoim szeptem

a porami roku

wiosną

szerzej otwieram oczy

nieprzywykły do wyblakłej zieleni

w której przepadł cały natłok ciebie

z jakiegoś powodu skracasz czas

letnio-jesienne słońce rzuca półcień

i uczę się istnieć

po drugiej stronie zmarzniętego szkła

światło zdjęte z krzyża

Ilość odsłon: 2394

← Poprzednia 1 2 Następna →

Paweł 'Contigo' Bil...

2-4

czerwiec 25, 2017 10:53

Super! Bardzo lubię takie wiersze. Zresztą sam też często sięgam po takie obrazy i klimaty ;-)
Rozumiem, że tytuł jest jednocześnie pierwszym wersem wiersza, ale jakoś lepiej mi się czyta z tytułem oddzielonym i bez "jak" w drugim wersie.

Pozdrawiam!

Konto usunięte

2-4

czerwiec 25, 2017 07:43

Niezłe. Podoba mi się. Cieszę się, że wróciłaś.
Pozdrawiam.

Mithril

2-4 2-4 2-4 2-4 2-4

czerwiec 25, 2017 07:37

"wiosną
szerzej otwieram oczy"

...tylkoto
reszta(?) - okołoliryczna

grzybowa

2-5