Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki


patrzę na drzewo 
widzę ziarno wiatr
rozepchniętą ziemię

patrzę na wodę
widzę ryby które zjadły ryby
nic nie mówią
wiedzą że zostaną zjedzone

spoglądam na siebie
widzę kubek do mycia zębów
plamę na lustrze

wyglądam przez okno
ławki ścieżki zasłonięte okna
miejsca po ludziach

zamykam oczy
widzę
Ilość odsłon: 987

Komentarze

lipiec 07, 2017 19:15

Taki wiersz powinno czytać się w ciszy i w wielkim skupieniu
należy mu stworzyć odpowiedni klimat - należy mu się to.

Pozdrawiam Autora

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-32-3

lipiec 07, 2017 18:58

Świetny :-) bardzo lubię czytać Twoje wiersze :-) Do niektorych wracam kilkakrotnie ...

lipiec 07, 2017 18:05

Ładny dający do myślenia wiersz