chyba zaczęło się od fascynacji skórą pleców

   potem przyszła kolej na szyję i palce. głowę.

   zawsze, gdy Słońce zapada się w Ziemi

   przytuleni czytamy kroniki Raymonda d'Aguilers

   nieznaczny ruch pulsu na skroniach i ustach

   na ulicach leżały sterty głów, rąk i stóp. Jedni

   zginęli od strzał lub zrzucono ich z wież; inni

   torturowani kilka dni zostali w końcu żywcem

   spaleni

   ostatnio bywasz w innym ciele, w innym mieście

   patrząc mi w oczy widzisz tylko ścianę za mną

   przygarniam ci niebo otaczającym ramieniem

   wybierasz chmury i błyskawice - znowu płoniesz

   czekamy na deszcz, co zmywa marę i gasi pożogę

   furda te nasze skrycie niewypowiedziane herezje

   jutro będziemy żegnać Giordano na campo dei fiori

   obiecałeś powstrzymywać łzy