Dziwna ;) nie przepraszaj, bo ja się nie obrażam ;) każdy komentarz biorę sobie do serca, a przynajmniej nad nim myślę. Twoją wersję mojej wierszosklejki muszę przeczytać kilka razy co najmniej ;) i potem podejmę jakąś decyzję. W każdy razie dzięki za wskazanie kierunku :)

Kamil, podoba mi się ten wiersz.
ale trzeba by go trochę odchudzić.
Nie pogniewasz się, że sobie na to pozwoliłam?

z tobą mógłbym wywróżyć
nie tylko szczęście
karty układałyby się
w logiczną całość
wyciągalibyśmy je z niepełnej talii

weźmy czarny kociołek
napełnijmy go metaforami
dodajmy szczyptę zdarzeń
nieznanych dotąd epitetów

wyczarujmy sobie wiersz
o wróżce i czarodzieju
zamkniętych w lustrze
którego rozbicie nie wróży pecha

Jeszcze raz przepraszam, że tak sobie pozwoliłam, z reguły nie czynię tego. Po prostu wiersz mnie zatrzymał.Jeszcze tylko ten "czarny kociołek" - nie wiem czy nie ująć trochę inaczej.
Pozdrawiam:

Dzięki za komentarze ;) wiersz przeniosłem z poemy, bo chciałbym aby niektóre, uważane za moje lepsze ha ha ( wiem jak to brzmi) znalazły się i tu. Niektórzy mogą pamiętać go jeszcze z poemy.

Tytuł mnie tu przyciągnął - bardzo, ale sam wiersz? no cóż, dzisiaj niestety.
Dolfie, dobrze to wyłożyła a i Leszka komentarz (na wesoło) ale warto wziąć pod uwagę.

Pozdrawiam :)

może zrezygnować ze słowa kart*, bo wcześniej już pada słowo karty, więc wiadomo o jaka talię chodzi:)
nie przekonuje mnie kociołek myśli, który zapełni się metaforami* i lustro odległosci*
Pozdrawiam autora magicznego wiersza:)

Wróżka z czarodziejem to by była ciekawa para, tylko 500+ by się chyba nie doczekali.
Pozdrawiam