Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Siedząc ciągle w centrum

z przyjacielem szkłem

mgłą na rzeczywistości


nie zauważyłem kiedy świat

pomalował się na czarno


budynki

dusze

absorbują całe światło


wszyscy albo do siebie krzyczą

albo próbują skakać po szczęście


ja naiwnie czekam

aż ktoś pociągnie mnie

w swoją stronę


nie mogę się sam znaleźć

w tej ciemności 

Ilość odsłon: 2613

Komentarze

lipiec 12, 2017 15:19

Dzięki za komentarze :)

lipiec 11, 2017 18:05

Hihi, Joanno uśmiecham się do Twojego komentarza ;) :)

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-32-32-3

lipiec 11, 2017 16:04

ładny wiersz:)

lu*

2-5

lipiec 11, 2017 15:29

Smutny i szczery. Pozdrawiam i peela i Autora.

lipiec 11, 2017 15:21

Dzięki wszystkim za komentarze i odwiedziny :)

lipiec 10, 2017 23:24

Wiesz, że lubię do Ciebie zaglądać.
Bardzo.
pozdrawiam:)

lipiec 10, 2017 23:11

przycupnęłam sobie
bo mi się przypomniał mój stary - wiersz oczywiście,
ale Twój jest lepszy

pozdrawiam

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-32-3

lipiec 10, 2017 22:51

Bardzo na tak :-)

lipiec 10, 2017 22:35

Naprawdę ładny wiersz :)

lipiec 10, 2017 22:27

Samo życie.