Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki



przyszłam bo długo namawiali
tutaj znajdziesz spokój
w zgliszczach mała mrówka 
odnajduje swoje ścieżki

tyle słońca dzisiaj w pąkach
ciepło dnia zamyka cienie

wybieram łóżko od strony ucieczki
to co leży niedaleko 
mówi dzisiaj będziesz walić 
w drzwi rozkrwawisz sobie pięści 
jutro wróci każdym skurczem 
bólu przywrze ci do wspomnień

wreszcie położysz się na plecach

zaczniesz kreślić swoje ścieżki
na suficie białym jak śmierć
i niezapisana kartka

Ilość odsłon: 2934

Komentarze

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-32-3

lipiec 12, 2017 10:46

Świetny :-)

lipiec 12, 2017 10:39

Jeden z lepszych tekstów jakie ostatnio miałem okazje przeczytać. Pierwsza i trzecia strofa to mistrzostwo świata.

lipiec 12, 2017 10:34

Ania, taki wpis od Mithrila to musi być zawoalowany komplement. ;)

lipiec 12, 2017 10:01

...nie odnajduję tu nic czego by już nie było w identycznej formie