Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

point of view

Kwaśne landrynki


Na koniec przed Tobą 
wypróżnię kieszenie.
Co innym zostawię,
a co pójdzie w ziemię?

Co dzisiaj spamiętam,
co jutro zapomnę?
Czyja łza choć jedna 
przytuli się do mnie?

W ziemi chłodno, cicho, 
ciasno i mroczyście,
wilgotne ziarenka
mielą  mnie wieczyście.

Odzielą co dobre 
od pustki od kości,
od wspomnień dotyku,
nic prócz samotności.

Yorikowe puszki,
puste bombonierki.
Czekając na wieczność
czas wyjadł cukierki.
Ilość odsłon: 1102

Komentarze

Konto usunięte

2-3

lipiec 15, 2017 21:27

Twój bohater rozlicza się z padołem ziemskim, opróżnia kieszenie.
Mówię bohater , bo nie lubię słowa Peel=menel.
Dalej zwrotki są zwyczajne, trochę rymowane, trochę nie.

Dolce - vita , ale Memento mori Też.

Leszek.J

2-52-52-52-5

lipiec 15, 2017 19:20

Wygląda na ostatnie pożegnanie, ale "mroczyście" to bardzo poetyckie określenie aury "tam" panującej.
Pozdrawiam