Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

   naiwnie i po ludzku obrastałem w piórka

   wtedy nie wiedziałem jeszcze, że niebo nie musi być

   niebieskie, a moje halo widać z drugiego końca dnia

 

   wprawdzie już nie mam skrzydeł, za to władam cieniem

   tu możesz ukryć swoje zaklęcia, motki, suszone kwiaty

 

   zwiastuję ci poranek bez deszczu i wieczór bez rechotu

   wciąż liczę, że na samym zwiastowaniu się nie skończy

 

   strzeż mnie od nadużywania mojej świętości i samogonu

   jednak jeśli nie wierzysz w anioły, to nic tu po mnie


Ilość odsłon: 4272

Komentarze

lipiec 18, 2017 14:46

...w puencie bez "to" - koniecznie!!

resztę biorę jak leci ;)

..się czytało

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-32-32-3

lipiec 18, 2017 14:35

nie przegięłam, wywarł na mnie aż takie wrażanie :) Dla mnie świetny ::)

lipiec 18, 2017 14:28

Dziękuję, ale z tą nominacją to przegięłaś... ;-)

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-32-32-3

lipiec 18, 2017 14:19

ależ lubię takie wiersze:)

lipiec 18, 2017 13:47

O to mniej więcej chodziło. Ze szczyptą magii. Dzięki.

lipiec 18, 2017 13:42

...zaklinanie zamierzchłej rzeczywistości w teraźniejszość jest częstą przypadłością (zwłaszcza samcuf), jednak bywają wyjątki, do którego podlir pretenduje

...dlatego TAK się czyta

lipiec 18, 2017 13:40

Bardzo mi miło. Zrobi się ;-)

lipiec 17, 2017 23:29

Lirycznie, i ja takich wierszy więcej proszę.