Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

zaczynam od koloru zielonego
błysk nadziei i śpiew wielbionego "dopiero potem"
dla poetów i niepoprawnych optymistów
czas to tylko Nibylandia

później umieram już kolorem niebieskim
nadal ma coś wspólnego z zielonym
nie jest źle
dotykam czasu coraz mniej

pozostało już tylko płakać
bo wszystko ma kolor czarny
a on pochłania wszystkie
inne piękniejsze barwy

Ilość odsłon: 1005

Komentarze

lipiec 22, 2017 15:47

Nie ma sprawy! :)

lipiec 20, 2017 22:52

Joanno- powiem Ci w tajemnicy, że ten wiersz jest pierwszy od długiego czasu napisany w "moim" stylu... dlatego tym bardziej mi miło czytać Twoją opinie ! Dziękuję ! ;)

Justyno- dziękuję za sugestię, ale pozostawię tak jak jest ;) zapraszam ponownie i zajrzę do Ciebie ;)

Ronin- takie jest niestety życie, często nie ma w nim nic interesującego, a ten wiersz to samo życie ;) także warto pogodzić się z tym co jest i kochać to co się ma ;) i jednak doszukać się czegoś interesującego. Zapraszam ponownie ;)

lipiec 20, 2017 21:58

Nie widzę tu nic interesującego

lipiec 20, 2017 20:20

To tylko sugestia :)...

lipiec 20, 2017 20:19

"Każdą z innych piękniejszych barw", żeby nie było powtórzenia, dobrze wyszła ta zabawa kolorem-słowem :) Pozdrawiam ciepło :) J

lipiec 19, 2017 19:53

Patrycjo, miło mi, że jesteś. Widzę, że masz (od dawna) swój wyrobiony styl i tematycznie bliskie poemowym.

Pozdrawiam :)

lipiec 19, 2017 18:41

Dziękuję za komentarze :) i serdecznie pozdrawiam ;) i zapraszam ponownie ;)

Konto usunięte

2-32-32-32-32-3

lipiec 19, 2017 12:22

z całego tekstu, biorę to:

"wszystko ma kolor czarny (...)
pochłania inne (...) barwy"

swoją drogą zrobiłbym z tego puentę.

lipiec 19, 2017 08:55

...podlir się łudzi, że w tej plątaninie "sygnałów" przynajmniej w finale się sprzeda - hmm, przy tak groteskowych i narcystycznych oczekiwaniach, to "marneszanse"

- to jedno
- a drugie, to tekst wtórny, miałki, naciągany do rangi werterowskiej