........................................................................

w przełęczy nie zaświecą kolorowe lampki

zasypana droga kamieniami 

już po zmierzchu błądzi pamięć

zakrywając inny stan świadomości

pod nogami otchłań  i gwiaździste niebo

budynek i drzwi od lat nie otwierane

za oknem w  ścianach tętni życie

podświetla ociekający krwią, księżyc

ogród i lampy w kuchni

przy stole  danie od lat dla  serwowane

delektując się  zjadając  jedno spojrzenie

protoplaści wiary zbierają po sobie okruchy 

niczym harpie obgryzają z uczuć i miłości 

jak sceny z horroru wino spływa tworząc klif

świtem rozrywając do reszty odzienie

szukając determinacji między żebrami 

rankiem nawzajem sobie zaprzeczają  

że ukrzyżowany będzie  ponoć za nas 

piejąc jak kur skleił tragedie w całość

zmierzchem śmierć

rozgrzane gwoździe w mroku  

w ogniu  powstając oderwał nagi cień 

pozostawił w piekle sylwetki szablon

dzięki jego dobroci wiara w krzyż 

uśmierca kolonizuje zabiera ubogim 

niczym sęp na pustyni

przywrócił do życia mięsożerny tryb