Aurora
Obrazek z Zelenoborska
epoka
lodowcowa nigdy się nie kończy
lód
tworzy formacje o przedziwnych kształtach
a potem
się rozpływa w błękitne jeziora
których
fale spiętrza sinusoida mrozu
opuszczone
chaty murszeją powoli
sypiąc
próchnem z desek a okienne ramy
skrzypią
zawiasami tam gdzie nie ma ludzi
ptaki
gniazd nie wiją i nie ma narodzin
na
kamiennych łożach strzaskanego brzegu
siadają
czerwone odbłyśnięcia słońca
zatrzymane
w oczach niepewnym obrazem
z
ostatnim człowiekiem przepadną zachwyty
http://wiadomosci.onet.pl/swiat/niezwykla-syberyjska-wioska-w-ktorej-mieszka-jeden-czlowiek/xv8qh
http://wiadomosci.onet.pl/swiat/niezwykla-syberyjska-wioska-w-ktorej-mieszka-jeden-czlowiek/xv8qh
Ilość odsłon: 4167
Komentarze
Motyl
wrzesień 20, 2017 11:00
Dobre ;) pozdrawiam
Konto usunięte
wrzesień 20, 2017 08:46
Bardzo mi się podoba :-)
Aurora
wrzesień 19, 2017 14:16
Dzięki Wam!! :)
Konto usunięte
wrzesień 18, 2017 13:20
wiersz bardzo ładny, ale nie byłabym taka pewna, czy ten człowiek się tam tak zachwyca...
x l a x
sierpień 31, 2017 18:39
Au, świetnie spasowana metaforyka np. sinusoida mrozu... Baaaaardzo mi się podoba, i o dziwo, nie mam uwag ;-P Miło, że wpadłaś
Konto usunięte
sierpień 31, 2017 11:42
taki konkursowy
dopracowany
podoba się
Malesza
sierpień 30, 2017 16:39
Rzczywiście, formy lodu są niesamowite. Bardzo ciekawy wiersz, dużo w nim przemijania i nieuchronności.
Pozdrawiam ;)
Aurora
sierpień 30, 2017 15:17
Dziękuję za to, że czytacie.
Nieczęsto się pojawiam i dlatego dopiero dzisiaj odpisuję.
Pozdrawiam Was Lenko i Leszku :)
Leszek.J
sierpień 20, 2017 21:02
Ładne obrazki i txt i foto.
Pozdrawiam
Lena Pelowska
sierpień 19, 2017 16:08
Dodaję do publikacji sieprnia, dla równowagi. Kobiece oko i delikatność poezji, powinna być częściej doceniana. A to piękny obraz.