Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

żyję w świecie

dla którego jedyną świętością jest spokój

autobusy i tramwaje są czerwone

ze złości że muszą w kółko zapierdalać

z krótką przerwą na papierosa

nikt nie dba o miejską zieleń

bo ludzie mają inne kolorystyczne preferencje

trzeba zabić w sobie dziecko

i potem udawać że jesteśmy dorośli

a gdybym to ja był bogiem poezji

to bym napisał wszystko od początku

że żyję w świecie

dla którego jedyną świętością jest spokój

Ilość odsłon: 2733

Komentarze

sierpień 24, 2017 11:58

Pętla? Niemożność wyjścia poza nią? Tak odczytuję.

sierpień 24, 2017 10:49

*zabulgoce

sierpień 24, 2017 10:48

Bywam też prozaiczny :) A jeśli chodzi o wierszyk, to myślałem sobie, że pod przykrywką banału w mocno fikuśne wzorki może zabulgocze jakaś głębsza refleksja, która ma lekko gorzkawy posmak.

sierpień 24, 2017 10:26

a co z "bogiem prozy"? :)


a serio - mnie taka wersyfikacja nie przekonuje, podobnie zabawa takie w przerzutnie (sztuczne sztuczki).
chyba bym wolała kawał porządnej prozy, bo Twoja zabawa w kolory nic mi nie dała.