Janusz.W: Ten on. Serwis poetycki.

charakter mężczyzny nabiera kształtu

niczym żmudny rzemieślniczy witraż

łącząc szkło jak różne kawałki życia

formuje dusze w ramach

słońce przeciska się przez kwarc

a ty wiosną mimo to wyczekujesz na hipocentrum

aby przesuwająca fala właziła pod skórę

coraz bardziej barwne światło zaintrygowało wenus

kawałki w źrenicach uformowanego obrazu

podświadomie komponują symfonie uczuć

legalizując lenistwo i letni czas

aby uśmierzyć awanturę w jesienne dni

w blasku księżyca przybliżając odległe horyzonty

bezsenna noc i przyklejone nosy do szyby

milczący dotyk dłoni jest przystanią

dwóch ciał i ścian w ciągłej anemii

w mroku wyczekiwanie na słowo

dym oczyszcza myślenie jak u Konfucjusza

nie przeszyje wnętrze papieru trzask

dramatycznej wiadomości w koleinach losu

choć spopielone uczucie leży w ziemi

nie ostygnie uśmiech nie spadną łzy

mimo to rozkwitnie na gruzach życie

Spis rzeczy