Twoja przeglądarka nie obsługuje JavaScript, który jest wymagany aby wygodnie korzystać ze wszystkich funkcji naszego serwisu. Proponujemy, abyś zaktualizował/zaktualizowała Twoją przeglądarkę na nowocześniejszą, na przykład Google Chrome lub Operę Oczywiście jeśli nie chcesz zaktualizować swojej przeglądarki, nie zmuszamy Cię do tego, nadal możesz przeglądać bez większych problemów nasze zasoby.

Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem

aidegaart

gotowość

umówiliśmy się przecież. miałaś tu być
w bloku, gdzie można jedynie siedzieć
lub z niego skoczyć. o odeszłych nic,

chyba że z tej samej nocy. ja?
tracę czas i ławkę, wokół której
tylu już się zaszyło.

pamięć skruszona niczym
gliniane tabliczki wyciągnięte
z ziemi obiecanej każdemu,
kto wie, że jest jedna.

dlatego boję się myszy i kątów,
których kiedyś brakowało,
żeby się schować.

Ilość odsłon: 2878

← Poprzednia 1 2 Następna →

Konto usunięte

2-3 2-3 2-3 2-3 2-3 2-3 2-3 2-3

wrzesień 07, 2017 20:41

wiesz Misiek nie mogę połączyć dwóch pierwszych strof z trzecią :(

x l a x

2-5 2-5 2-5 2-5 2-5

wrzesień 07, 2017 20:30

Jest pomysłowo poza "tyłu już się zaszyło" (nie rozumiem); gdyby jeszcze dać wersyfikację po ludzku, to mamy komplet... ;-)

← Poprzednia 1 2 Następna →

Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem

Spis rzeczy

Akcje promocyjne

Inne

Forum

aidegaart

gotowość

umówiliśmy się przecież. miałaś tu być
w bloku, gdzie można jedynie siedzieć
lub z niego skoczyć. o odeszłych nic,

chyba że z tej samej nocy. ja?
tracę czas i ławkę, wokół której
tylu już się zaszyło.

pamięć skruszona niczym
gliniane tabliczki wyciągnięte
z ziemi obiecanej każdemu,
kto wie, że jest jedna.

dlatego boję się myszy i kątów,
których kiedyś brakowało,
żeby się schować.

Komentarze

Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem

Spis rzeczy

Akcje promocyjne

Inne

Forum

aidegaart

gotowość

umówiliśmy się przecież. miałaś tu byćw bloku, gdzie można jedynie siedziećlub z niego skoczyć. o odeszłych nic,

chyba że z tej samej nocy. ja?tracę czas i ławkę, wokół którejtylu już się zaszyło.

pamięć skruszona niczymgliniane tabliczki wyciągniętez ziemi obiecanej każdemu,kto wie, że jest jedna.

dlatego boję się myszy i kątów,których kiedyś brakowało,żeby się schować.

Komentarze

umówiliśmy się przecież. miałaś tu być
w bloku, gdzie można jedynie siedzieć
lub z niego skoczyć. o odeszłych nic,

chyba że z tej samej nocy. ja?
tracę czas i ławkę, wokół której
tylu już się zaszyło.

pamięć skruszona niczym
gliniane tabliczki wyciągnięte
z ziemi obiecanej każdemu,
kto wie, że jest jedna.

dlatego boję się myszy i kątów,
których kiedyś brakowało,
żeby się schować.