Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki


umówiliśmy się przecież. miałaś tu być
w bloku, gdzie można jedynie siedzieć
lub z niego skoczyć. o odeszłych nic,


chyba że z tej samej nocy. ja?
tracę czas i ławkę, wokół której
tylu już się zaszyło.


pamięć skruszona niczym
gliniane tabliczki wyciągnięte
z ziemi obiecanej każdemu,
kto wie, że jest jedna.


dlatego boję się myszy i kątów,
których kiedyś brakowało,
żeby się schować.

Ilość odsłon: 2877

Komentarze

Konto usunięte

2-22-2

wrzesień 14, 2017 23:34

Cześć Misiek :-) z przyjemnością przeczytałam :-)

wrzesień 14, 2017 20:44

Dołączam podobanie i uciekam bo nic tu po mnie.
:)

Konto usunięte

2-42-4

wrzesień 11, 2017 21:02

koleżka bardzo fajnie napisał :)

wrzesień 11, 2017 17:39

podoba mi się, ciekawie.
"tylu już się zaszyło" - dwuznaczne :)
pozdrawiam

wrzesień 11, 2017 15:31

Ciekawy tekst :)

wrzesień 11, 2017 14:04

Anita: no tak, nie wiem skad ten tyl mi sie pojawil - przeciez go nie widac
Janusz: dziekuje

Rowniez Was pozdrawiam

Konto usunięte

2-5

wrzesień 11, 2017 13:37

"tylu" sobie popraw w 2 zwrotce.
fajne. jak czytam, to mam chęć stworzyć coś w odpowiedzi. dobrze zajrzeć do Ciebie po taakim czasie. pozdróweczki

wrzesień 11, 2017 11:02

ciekawe frazy-tekst ,,,pozdrawiam autora

wrzesień 11, 2017 09:02

dziękuję Wam za zajrzenie.
Zenon: tematy się będą przewijać do wykończenia wątku
Zingara: no co Ty?! pamięć to wszystko łączy - myślałem, że jest jasno
mars: no może masz rację, że trzeba coś zmienić
Pozdrawiam Was

Konto usunięte

2-22-22-22-22-22-22-2

wrzesień 07, 2017 21:34

tylu "już się zaszyło" (?)
Poza tym ciekawe choć problemy z tego wiersza
zazębiają sie z podobnymi scenkami z innych Twoich
wierszy. Pozdrawiam.