Brozic: Pan Jzezus chodzi po świecie. Serwis poetycki.

O! nie rozpaczaj tak, dziecię,

Że nie masz ojca i matki!

Pan Jezus chodzi po świecie

I zrywa na łąkach kwiatki.

Chodzi od wioski do wioski

I z kwiatów wianeczki zwija.

Szczęśliwym uśmiech ojcowski

Do chaty rzuca - i mija.

Lecz gdy sierotę napotka

W chacie zwalonej od gromu,

Natenczas zjawia się słodka

Twarz Jego na progach domu.

I boskie wyciąga dłonie,

Aby przytulić sierotę,

Niesie jej blaski i wonie,

Kwiatki niebieskie i złote.

A każdy kwiatek niebieski,

Którymi Pan Jezus obdarzy,

Osusza sieroce łezki

Wejrzeniem matczynej twarzy.

I w sercu nabrzmiałym łzami

Wciąż pączki wypuszcza świeże

Jasnymi niebios barwami

Duszę sieroty ubierze.

A każdy kwiatuszek złoty

W przewodnią gwiazdę się zmienia

I lśni nad czołem sieroty

Iskrą czystego natchnienia.

Choć pójdzie drogą boleści,

Choć nie zna rodzinnej strzechy,

w swych piersiach dziedzictwo mieści

Pełne niebiańskiej pociechy.

Więc nie rozpaczaj tak, dziecię,

Że nie masz ojca i matki!

Pan Jezus chodzi po świecie

I zrywa na łąkach kwiatki.

Spis rzeczy