Na szczęście nie nosiłam klucza na szyi. Tato utrzymywał 6-ścio osobową rodzinę. Ciężko było, ale Mama była w domu, był jakiś tam obiad, była rozmowa, przytulenie...nosiliśmy uszyte przez Mamę ubrania...i mimo, że biednie, było szczęśliwie.

A wiersz bardzo mi się podoba.

Mgło, dobrze zinterpretowałaś :)
Joanno, ponieważ nadal są bardzo ważni dla peelki.
Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny.

Dlaczego "Waszą" z wielkiej?
Po za tym - podoba się
Pozdrawiam

Przepraszam jeśli źle zinterpretowałam :-) czasami widzę zupełnie inny obraz niż większość :-)

Ten klucz na szyi bardzo wymowny...
Ja dziecko wychowane w latach 80 nadal czuję ciężar odpowiedzialności metalowej ozdoby na sznurku