Ada
Zaduszki
Nie mogę uwierzyć,
że jesteśmy znieczuleni.
Chłód dotyka rozmazanych cieni
- musimy udźwignąć milczenie.
Potrafisz?
Zrozum,
pamięć już nie powróci;
ulotne błyski déjà vu
odrzuciły ślad tajemnicy.
Pytasz - czy się znamy
Przecież nie powiem,
że nas już nie ma, że czas oszukał.
Rozproszeni w nagrobnych światłach
od dawna pachniemy świerkiem i ziemią.
że jesteśmy znieczuleni.
Chłód dotyka rozmazanych cieni
- musimy udźwignąć milczenie.
Potrafisz?
Zrozum,
pamięć już nie powróci;
ulotne błyski déjà vu
odrzuciły ślad tajemnicy.
Pytasz - czy się znamy
Przecież nie powiem,
że nas już nie ma, że czas oszukał.
Rozproszeni w nagrobnych światłach
od dawna pachniemy świerkiem i ziemią.
Ilość odsłon: 1066
Komentarze
Konto usunięte
październik 11, 2017 14:48
Rano czytałam ... wracam zaciekawiłaś :-)
Ada
październik 11, 2017 14:25
Jagoda - bardzo dziękuję:)
piwoniewiersze
październik 11, 2017 11:15
Na czasie. Podoba mi się, lekki, a jednocześnie bardzo na serio. Pozdrawiam