Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki



   w przemijaniu
   w pustym kłosie
   patrzę - słońce
   jeszcze błyszczy
   jeszcze pali

   oczy jak ze szkła
   rozbij w drobiazg
   przemień w popiół
   porozsypuj w cieniu drzew

   brak imienia
   i brak twarzy
   w nagi ugór skryj

   myśli porozpraszaj w niebyt
   wrzuć do wody
   niech nie pragną
   zapłonąć powtórnie
Ilość odsłon: 1204

Komentarze

listopad 02, 2017 12:15

Dziękuję wszystkim , którzy tu zajrzeli i się odezwali.
Sorki, że z opóźnieniem to czynię, i na na dodatek lewą ręką, ale prawa na temblaku, po naprawie.
Kiedyś pewnie wrócę do wiersza, coby i jego nieco naprawić.
Pozdrawiam serdecznie wszystkich razem i każdego z osobna.
Miło mi ,że zajrzeliście.
Miłego dnia:)

listopad 02, 2017 12:14

Bardzo emocjonujący

listopad 01, 2017 21:06

Te myśli, to chyba złe myśli? Bez myślenia peel nie poczuje, kim jest. Chyba rozumiem przesłanie wiersza, ale sporo trzeba sobie "dopowiadać", bo tekst sugeruje coś innego.
Nie wiem, co myśleć o tym wierszu.
Pozdrawiam.

listopad 01, 2017 19:29

Tak mi się skojarzyło:
http://www.poezja-spiewana.pl/index.php?str=lf&no=4662
Pozdrawiam

październik 30, 2017 19:20

Czyli zapomnieć wszystko, spalić mosty?
https://www.youtube.com/watch?v=UA0ePYmGmYE
Pozdrawiam

Konto usunięte

2-42-4

październik 30, 2017 05:40

Pozbawienie myśli?'dobre, dobre, ale coś tu nie gra z logiką. Chociaż jakiś sens, jeśli się weźmie pod uwagę człowieka w cyklu - powrót do początku, gdy myślącymi zbyt łatwo się zarządza? Taka dygresja. To bezmyślnego, znaczy pięknego dnia:)

październik 30, 2017 02:00

Z szacunkiem - ale popracuj nad tym jeszcze, będzie dobrze...