chciałabym postradać zdolność czytania ze zrozumieniem. 

Uzmysłowić sobie jakie to wszystko jest zajebiste

/mój znajomy felietonista uświadomił mi kiedyś, że dawno temu to było bardzo brzydkie słowo – dobrze, że teraz jest całkiem zajebiste/

deprecha wyżera od środka jak nadęty bachor

krem z ciastka, to co najlepsze. 

Nie wiedziałam, że jest aż tyle do posilenia się.

Mierzysz we mnie przecinki i kropki, najgorszej jakości pytajniki i wielokropki.

Mogłabym znów zacząć pisać, ale nie wiem jak pozbyć się tego wkurwu

twojego w sumie nużącego już gnoju.

Kiedy przecierasz oczy, niby z wytrzeźwienia, zaglądam w nie

spotykam pierwsze objawy -

znów dziś zachowasz się jak supernova na rauszu. 

Zostawisz rozczochrane w pościeli listy.

Zajebiście

032015