Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

/jestem uczuciowo niemożliwa/

 

materia przypomina mi o sobie

zapomniałam już jak bardzo cielesna jestem

w popiół obracają mnie strachy - rozbiorą mnie do dna

byle to się nie stało - poddam się im

 

patrzysz na mnie brzemiennie mimo ze już wszyscy  jesteśmy

przygasasz w oczach skry jakby nadchodził wieczór

 

jestes niemożliwa

 

odgarniasz mi myśli z czoła bo wiesz że

życie nie trwa wiecznie i boli jak spalanie ogniska na jesień

(dymi tak samo) bo wtedy straciłaś jedno brzemie na zawsze

 

czas sie zmienił a ja nie moge cię jeszcze amputować

a kiedy trzymam cię za rękę wciąż czuję smak czerwonych porzeczek i zielonych truskawek

 

mam od ciebie karmelowe oczy i zgrabne palce

które nie chcą cię puścić

stopy które do biegu najbardziej popycha strach

dzis dobiegłabym na koniec świata

 

chciałabym zastąpić ci matkę zebyś została

wiem że musisz  ale

dziś jeszcze zaśmiej Mu się w twarz  i idź w drugą stronę


052008

 

Ilość odsłon: 903

Komentarze

Nie znaleziono żadnych komentarzy.