Brozic
*uczę (od)chodzić*
swoją miłością mógłbyś zastrzelić świat
nie wiem czym gram
zacząłeś niepełnie dostrzegać kryształy w moich oczach
całujesz moje bose stopy ale wiem że poza łóżkiem
nie dostanę od ciebie szklanki wody
ogłupiająca świadomość czasu
wyrzuca mnie z gardła nie pamiętam
czemu jeszcze ufam swoim przeświadczeniom
zawsze mylę się w stosunku do ludzi
wiem że w to nie wierzysz bo mama nie nauczyła cię
odchodzić u ciebie nigdy nie pakowało się walizek
a w moim domu miłość ma zaciśnięte pięści
najpierw wali później pyta
żenująco intymnie się przywiązałam
nie mogę wyobrazić sobie sypialni bez ciebie w środku
mnie. Uczę się zapominać że leżysz obok
rozsznurowuję oddechy zgarniam kości w dłonie
szukam dla nas innego miejsca
gdzie wpiję stopy twardo w ziemię
kiedy będziesz mi to mówił między uda
042008
Ilość odsłon: 889
Komentarze
Nie znaleziono żadnych komentarzy.