Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

przeczysz mnie nauczasz obrazków 
wyżłobionych  na dłoni
żebym zapamiętała raz na zawsze po co
nastaje dzień i po co usypiasz we mnie cały
 
jak lunetą patrzysz na mnie żaroodpornie
nie wiem co masz w zanadrzu by  zaprzeczyć
całujesz mnie w ramię
oplatam cię w myślach palcami jak bluszcz
 
wstajesz przede mną czerwienią i chłodem
jakbyś narodził się o świcie  i wiem
że mogłabym przestawić bieguny
magnetyzm globu a nad twoją brwią wciąż
poprzeczna zmarszczka która dzieli świat na pół

022008
Ilość odsłon: 869

Komentarze

Nie znaleziono żadnych komentarzy.