Dzięki, Leno.
Podoba mi się Twoja przeróbka pierwszego haiku.
Faktycznie bardziej szkicowo, ale mniej emocjonalnie.

Drugie zatem, jest tylko dla mnie:)

Pozdrawiam ciepło:)

Dziwna, wg mnie chwila 'aha!' o jakiej tutaj piszesz jest jak najbardziej haikowa, jednak spróbowałabym nad tym haiku jeszcze popracować.

W pierwszej wersji głos dzwoni w uszach, może to przez ułożenie słów. Proponuję:

cisza
dźwięczy w uszach
twój głos

to samo, ale subtelniej i bardziej szkicowo.

Drugi tekst za bardzo odkrywa karty. Podmiot dokonuje refleksji, zamiast zostawić pole do działania dla czytelnika - jak to zwykle robi się w haiku. Reasumując, wybrałabym pierwsze haiku. :)

Pozdrawiam serdecznie

Leszku, czyli cisza zobrazowana. Cieszy mnie Twoja opinia. Dziękuję:)

Pamiętasz, Joasiu?
Miło to słyszeć:) naprawdę:)
i dziękuję za podobanie:)

Pozdrawiam i dobrej nocy życzę:)

Pamiętam,
z podobaniem

Pozdrawiam

Oba dobrze brzmią i nie zakłócają ciszy.
Pozdrawiam

Dzięki, Leno:)

Dzięki, Tomku:)
trala la la
trala la la
trala la la la la la la la:)))
ale cieszę się, że tak myślisz:)

"cisza
telefon ciągle milczy
wiem że to ty"


... bajeczka, perełka, cymesik, wisienka tra la la.

nic nie szkodzi, poradzimy sobie z dublem. ;)

Leno, sorki,że zdublowałam temat.
Ale to moje stare haiku. Z Poemy.
Mam sentyment do niego straszny.
Chciałam więc je przypomnieć.