nikt nie rodzi się kobietą, a jeśli już

    to w lustrze doświadcza poronienia środków

    konserwujących, chęć bycia mężczyzną

    trzeba pozorować większą pewnością siebie

    i upewniać się, że to pozornie działa

    w głąb snów spraszam udomowionych gości

    zgromadzenie sióstr broszurek, braci kubków

    armię noży i łyżeczek-markietanek

    martwe reprodukcje kochanków z podróży

    w objęciach rozkładającej się kanapy

    wpatrzona w orkiestrę winylowych płyt

    i towarzystwo butelek po adwokacie

    świat byłby piękniejszy, gdyby to majaki

    trwały wiecznie; jawa usypia wspomnienia

    sen budzi tęsknoty i dobrą prognozę

    dla najbliższych dni przy zlewozmywaku

    ostatnio rodzę tylko dzwonki do drzwi