Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Hasło nasze ma dla nas swe dzieje tajemne:
Lampa, gdy noc już zdąży świat mrokiem owionąć,
Winna zgasnąć w tej szybie, a tamtej zapłonąć.
Na znak ten oddech tracę. Już schody są ciemne.

Czekasz z dłonią na klamce i gdy drzwi otwiera,
Tulę tę dłoń, co jeszcze ma chłód klamki w sobie,
A ty zamian przyciskasz moje ręce obie
Do serca, które zawsze u drzwi obumiera.

Wchodzę ciszkiem, jak gdyby krok każdy knuł zbrodnię,
Między sprzęty, co dla mnie są sprzętami czarów.
Sama ścielesz swe łóżko według swych zamiarów,
By szczęściu i pieszczotom było w nim wygodnie.

I zazwyczaj dopóty milczymy oboje,
Dopóki nie dopełnisz podjętego trudu.
Ileż w dłoniach twych pieczy, miłości i cudu!
Kocham je, kocham za to, że piękne, że twoje. 
Ilość odsłon: 1295

Komentarze

Konto usunięte

2-3

luty 24, 2019 04:46

przecież jak chciałbym go zinterpretować, czyli rozbić na czynniki pierwsze potrzebował bym 50 oddzielnych komentarzy, więc będę się starał w jednym góra dwóch umieścić całą kwintesencję jego twórczości. która bardzo bliska mnie. tylko jest tak |"lampa gaśnie - wraz z nią człowiek w sile swego życia, piękne sny uchodzą z powiek a upiry w sile bycia nawiedzają WAS po prostu.

Konto usunięte

2-3

luty 24, 2019 04:44

wiersz znam na pamięć jak 150 innych Leśmiana. Hasłem co zna dzieje tajemne jest "dziejba... leśny". to jest to hasło ukryte w zniewadze.