Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Szurnięty wujek słucha po nocach melodii ze starego adaptera
W brudnym pokoju zakładu dla obłąkanych

Dawno temu
Ziemia pogrzebała żywcem jego dwóch kompanów od tamtej pory
Do ubikacji wchodzi na odwrót licząc kroki

Szurnięty wujek nocami bardzo cicho nastawia adapter 
I nie odrywa wzroku od elektrycznej mapy nieba

Wydaje mu się że jest kapitanem własnego krzesła a gwiazdy
Wyznaczają kierunek steru

Powtarza do siebie
" Odważny kapitanie, czy boisz się odważny kapitanie?
   Tak boję się, nie jestem wcale taki odważny
   Odwagi kapitanie"

I steruje nocą całym swoim krzesłem poprzez ciemność pokoju

Ilość odsłon: 1037

Komentarze

listopad 23, 2017 01:31

Pozdrów wujka tekst zaciekawia, zabawny jest.