Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

 

 

to, czego nie raczysz zauważyć 

swoją wagę ma. nawet tu i teraz.  

głosy na klatce schodowej bledną obłędnie, 

przechodzą w pisk nieziemsko cudzoziemski. 

zostają na krzywy ryj bez meldunku. 

w tyle głowy tętnią słowa. chwilowo 

bez znaczenia, niepowtarzalne: 

stare miejsca gromadzą teraz cudzą pamięć, 

bym mógł się powoli zapomnieć.

 

Ilość odsłon: 1196

Komentarze

grudzień 07, 2017 11:41

niezbyt często kondensuję, bo Czytelnik rozleniwiony ;)
ale zdarza mi się popełnić takie drobinki.
dziękuję za wizytę.

grudzień 07, 2017 10:39

Mam dzisiaj czas - pomyślałem, że zajrzę

...ostatnie dwa wersy czynią z tej miniatury wiersz __ale Ty to na pewno wiesz

(u Ciebie epigramy to rzadkość ;) - miło poczytać)

grudzień 06, 2017 10:34

racz się nim do woli

raf

2-22-22-22-22-22-22-2

grudzień 06, 2017 08:08

Ten wers, a nie wiersz to moje ad libirum.

raf

2-22-22-22-22-22-22-2

grudzień 06, 2017 08:07

przedostatni wers najbardziej mi się podoba. Ten wiersz to moje ad lubitum do tego wiersza.Pozdrawiam

grudzień 06, 2017 01:05

Może i tak, ale to już nie leży w mojej gestii.

Konto usunięte

2-22-22-22-22-22-2

grudzień 05, 2017 19:22

Ad absurdum też tutaj pasuje.