Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Joanna-d-m

Szare późnojesienne spojrzenie



jeszcze wczoraj rząd astrów gęstymi rzęsami zapraszał

ostatnie zagubione owady

jeszcze liście kurczowo trzymały się matki gałązki zanim

wiatr porwał je z góry

dołem rozdmuchał 

 

słońce pieściło ostatnim spojrzeniem

 

dzisiaj ławeczki opustoszały czekają ospale na

słomkowe kapelusze tej pani i

tamtego pana

gdzieś po prawej gołąb leniwy z lewej sroka

jakby bardziej zachrypła

 

ciężkie chmury zaczynają się ścierać

 

człowiek skurczony jakby mniejszy 

krótkimi rączkami kaptur zaciąga

niesłone łzy z policzków ociera w pośpiechu buty pomoczył

czas wyjąć sztormowe parasole i boty

 

niech one chociaż będą kolorowe



Ilość odsłon: 2444

Komentarze

Joanna-d-m

2-5

grudzień 12, 2017 19:43

Leszku, ano tak szaro, deszczowo i wietrznie i a rano jak idę do pracy to brrr, ziiiimno!
Miło, że spojrzałeś na tekst.
Dziękuję.

Pozdrawiam

Leszek.J

2-52-52-52-5

grudzień 12, 2017 19:24

To już późna jesień a faktycznie klimatyczna zima podsuwa nam tematy.
Wiersz dobry technicznie klimatyczny.
Pozdrawiam