Dziękuję Wam pięknie za czytanie i komentarze.

Joasiu, dziękuję ślicznie za podzielenie się Twoją interpretacją. zawsze jestem ciekawa waszego odbioru.

Tomku, myślałam nawet nad zagęszczeniem tej wersyfikacji, ale mam słabość do takiego zapisu.
Ale może jeszcze kiedyś zmienię. Miło, że się podoba
a to co się nie podoba, sorki, ale musi zostać:)
w zgodzie z konspektem i genezą powstania wiersza.

Leszku, miło mi bardzo, że lubisz:)
zawsze zapraszam:)
(... treść może trochę zakamuflowałam... a może nie...)

Pozdrawiam serdecznie:)

Niby wszystko rozumiem: pozbawił ją wianka, pojawiła się krew a on ją spijał, tego już za dużo jak na mój gust.
Ale się tym się nie przejmuj, pisz dalej, lubię Cie czytać.
Pozdrawiam

Smutne. Napisane ładnie, tylko wiesz, czego nie lubię, ale - jeśli chcesz tak pisać - to pisz. Trochę mi nie pasuje *rytualnie spijasz na żywo. Poza tym, to mi się podoba, choć bym zagęścił wersyfikację.
Pozdrawiam.

To tak jakby obdzierać z miłości i dopominać się nowej, piękniejszej -
oj, smutny ten wiersz.

Pozdrawiam