Z dużej litery piszę nazwy własne. Jest świat i Świat, kosmita i Kosmita, syn i Syn itp. Wydaje się być logicznie.
Aidegaart i Imre, dzięki za czytanie i komentarze.
Pozdrawiam.

.. to tylko moje przemyślenie aidegaart:)
pozdrawiam

hmm, nie przekonałeś mnie, bo to jednak proza.
Jeszcze tego "Kosmitę..." mogę zrozumieć, choć z problemami.

do aidegaart-a - myślę, że Świat z dużej bo to przestrzeń rodziców- ich własna z adresem, problemami, marzeniami, codziennością- taki mały wielki świat- Świat- tak ja czytam

Tomku...w takich tekstach oddajesz siebie- tak myślę. Ale jest coś jeszcze- dajesz nadzieję, że warto czasem liczyć na cud.
nie zawsze tak się udaje, czasem przesypia się chwilę, dzień, a jutra już nie ma.

dzięki Tomku za ten kawałek prozy
Pozdrawiam Cię.

niezły ten tekst! Nie rozumiem tylko dużych liter "Świat"?
A to jest genialne: "pomimo....pracować"
Pozdrawiam

Nie, nie, Leszku. Moja historia, jak na razie, wygląda na cudowne ozdrowienie. Po kilku miesiącach bycia mumią bez kontaktu, synek teraz jest bardzo żwawy i dosyć bystry. W innym Szpitalu mu pomogli. Tam, najwyraźniej nie liczą tak kosztów, na fasadzie nie ma napisu "salus aegroti suprema est". Za to - wbrew standardom - podano synowi antybiotyk, bez wyniku posiewu. Gdyby zmarł, byłaby "wina" lekarza dyżurnego. Wyszedł zdrowy (posiewy i tak były ujemne, tak się zdarza przy zakażeniach), ale przez kilka miesięcy nawiązywał kontakt jedynie z pluszową gąsienicą, z takimi żółtymi czułkami.
System kiedyś sprzyjał patologii łapówkowej. Teraz sprzyja nieleczeniu chorych. I te trendy raczej będą się nasilać.
Dziękuję wszystkim za komentarze i pozdrawiam.

Teraz rozumiem Tomku, też miałem z takim przypadkiem do czynienia gdy moją córkę lekarz przetrzymał w łonie matki (zatrzymał akcję porodową) na 25 dni tak że ją praktycznie udusił. Kiedy się żona zorientowała że dziecko może nie wytrzymać, przestała brać leki i urodziła w zamartwicy, niestety mózg był uszkodzony, udało się nam ją utrzymać przy życiu przez 13 lat, dobiła ją szkoła gdzie na wf-ie miało być dwie nauczycielki a nie było żadnej, zdarzył się wypadek i córka poszła do piachu! To w skrócie taka historia.

Tak jak Grześ. Pozdr

Nie znałam od tej strony "służby zdrowia"
a tekst teraz o wiele, wiele
- czyta się naprawdę dobrze

Jeszcze raz z pozdrowieniami :)

System jest tak rozwinięty, że najważniejszy jest żywy PESEL. Żywy pacjent generuje koszty. Między innymi dlatego zwolniłem się ze szpitala.
Powiedzonko: "pomimo wysiłków lekarzy pacjent przeżył" nie jest tak zupełnie bez sensu. Urodzonego w zamartwicy syna wypisano po trzech dniach, kiedy wszyscy wrócili do pracy, po święcie. W domu był dwa dni, później dostał zapalenia płuc, ale nie zawoziliśmy go do tej rzeźni, gdzie się rodził. Gdzie indziej.
Pozdrawiam.