Potrzebuję bezbolesnego tlenu,
Bo czuję jak bez niego jest trudno
Złapać dech w tej bessie próżnych.

Kontestuję zachód, dnia koniec,
Z kartką papieru jak ideolog.
Codziennie w nocy pełnia w czerni.

Jednak niespodziewana, co gra prawdę.
Jak dużo zdań wypowiadają mądrzy.
Tyle tylko, że mówią to do siebie.

Nie ma czym oddychać - przecież dźwięk
Stacji radiowej mi w tym nie pomorze.
Trzeba dalej się zastanawiać co później.

Powietrze na pomoc do ciebie muszę!
Położę się za jakąś chwilę, znowu krzywo.
Bardzo potrzebne mi jest katharsis

I te powszechne prawa wszechobecne,
Te kosmiczne, i te ziemskie tutaj.
Ale czy wystarczy mi ten tok myślenia?

Zaraz za szybą okna świeże powietrze
I wy różniący się jak przedmioty.
Nawet mnie martwemu jest potrzebny wiew.