Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Ada

Cyprys to drzewo smutku

Światło unosi zapach żywicy,
rozprasza natrętne cienie.
Chociaż nie umiem  przebrnąć
przez straty, chcę żyć naprawdę;
zwłaszcza, gdy pamięć zaprzecza słowom.

Chłodno.
Opuszczam kamienne progi.
Wszechświat się kurczy, kiedy ciemność
pochłania coraz większe obszary.

Droga do Emaus wciąż niedokonana,
pomóż wypchnąć łódkę.
Kochana.
Ilość odsłon: 1208

Komentarze

Ada

2-42-42-42-42-42-42-4

styczeń 11, 2018 15:31

alos - każdy ma swoją drogę do Emaus autor, wiersz i czytelnik. Dziękuję za poczytanie:)

alos

2-42-4

styczeń 11, 2018 00:58

Pierwsza strofa bdb
mi w zasadzie wystarczy za wiersz,
bo do Emaus
tutaj chyba za długa droga...

Ada

2-42-42-42-42-42-42-4

styczeń 11, 2018 00:29

Leszku, tu bardziej istotne jest dochodzenie do równowagi, a Droga do Emaus - dla każdego inna.

Leszek.J

2-52-52-52-5

styczeń 10, 2018 19:07

Smutek po stracie jest bardzo dotkliwy, nie wiem tylko po kim.
Pozdrawiam