Dzięki Aid za poczytanie :) wrażenie w dobrym kierunku :) keks u mnie? albo coś z moją pamięcią nie tak, albo Ty coś pomyliłeś... ale tak czy siak za ciastami w ogóle nie przepadam ;)) pozdrówka

autyzm? tak misię czyta. takie odnoszę wrażenie, że ta podróż istnieje tylko w głowie tego dziecka, jakby poza całym światem. a ten keks, to już u Ciebie widziałem: lubisz?
pozdrawiam

Leszku - miło, że się podoba. Dziękuję za wizytę i pozdrawiam ciepło :)

Dziecko ma swoje ulubione przedmioty, ulubione zabawy, przeważnie z tego wyrasta i odkrywa nowe dziedziny życia. Bardzo ładnie tu jest, ciepło a nawet wzruszająco.
Pozdrawiam

Ula - dziękuję, że zajrzałaś i zostawiłaś słówko :) pozdrawiam serdecznie

Każdy ma swój mały intymny świat. I takie małe Stacyjkowo na którym zatrzymujemy się.
Świat dzieci, a zwłaszcza małej dziewczynki jest nadzwyczaj uroczym przystankiem.
Ukłony dla autorki i bohaterki.

lu - bardzo mi miło, dziękuję

Joasiu - cieszę się, że zajrzałaś , dziękuję

Tomku - bo czytelnik powinien czytać po swojemu, a nie zastanawiać się co autor miał na myśli ;) dzięki

Małgorzato - dziękuję za wizytę, miło, że się zatrzymałaś :)

Pozdrawiam Was serdecznie

Tekst mnie zatrzymał. Pozdrawiam :)

A ja znowu, po swojemu, czytam o autystycznym dziecku. Po pierwszym czytaniu.
Pozdrawiam.

Wrażliwa jestem na takie słowa,
Lu*, dobrze napisała "brzmi delikatnie, a wchodzi pod skórę jak drzazga"

Pęknie pozdrawiam Autorkę