Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Kiedy powietrze gęstnieje
od nadmiaru słodyczy,
czarodziej wsłuchuje się w ciszę
i zapomina karcianych sztuczek.

Nadal czuję niepokój.
Dlaczego tak trudno rozmawiać,
przecież wystarczy kropla miodu,
by radość podeszła do gardła.

Idę o krok dalej.
Wybieram to, co w oczach
świata głupie.

Wracam do ciebie - wariacie.
Ilość odsłon: 1098

Komentarze

Ada

2-42-42-42-42-42-42-4

styczeń 20, 2018 14:54

Joanno-d-m

Ależ tak ,chcę i tylko chcę, Wystarczy już tych powinności. Czasami zachowuję się jakbym była wygasłą planetą. Dzięki i serdeczności ślę.



styczeń 19, 2018 22:59

Co do tekstu, hmmm, tak bywa - ŻYCIE
ale co do Twojego od-komentarza poniżej – nie zgodzę się – nie zawsze i tam gdzie powinna – sto powodów do radości a przegrać można z jednym utrapieniem, więc może tam gdzie CHCE?, bo
”on” może inaczej?
https://www.youtube.com/watch?v=mSSbrfLrt10

Pozdrawiam

Ada

2-42-42-42-42-42-42-4

styczeń 19, 2018 22:00

Ula To,
kobieta ma sto niepewności i sto prawd, ale w tych różnych wariantach własnego życia zawsze dotrze tam, gdzie powinna. Dziękuję, że zatrzymał Ciebie na chwilę mój skromny wierszyk:)

Konto usunięte

2-32-32-32-32-3

styczeń 19, 2018 21:41

Tylko kropla miodu? Bo takie małe rzeczy są najprawdziwsze i szczere.
To dobrze, że mamy dokąd powracać. Tak trzymać.
Pozdrawiam serdecznie

Ada

2-42-42-42-42-42-42-4

styczeń 19, 2018 21:35

Leszku, tak. Pierwsze światło zawsze świeci najmocniej - pozdrawiam.

styczeń 19, 2018 20:32

Nie ma to jak znajome rewiry :)