Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki


Wszystko zostawiam obok stołu, obok łóżka 
to, co wymyśliłam, prosząc o dom
wśród obcych drzew. Wspinałam się
na jedno z nich i siedzę wgapiona
w rzeczy, które dzisiaj co innego znaczą i już
niczego nie chcę. 

Niewiarygodne, że aż tak się nie rozumiemy. Przestaję szukać win,
dotykać intymnych miejsc
na zdjęciach - zastanawiam się, co ogród 
mógłby wiedzieć o kwiatach, a ty
o róży.

Ilość odsłon: 1209

Komentarze

Konto usunięte

2-4

marzec 02, 2018 10:48

https://www.youtube.com/watch?v=3KNsBCf34fQ

pozdrawiam serdecznie :)

marzec 02, 2018 10:28

...podoba mi się ta refleksja, ale___
szczególnie druga strofoida razi brakiem płynności, złym cięciem fraz___

dlaczego "Przestaję szukać win" jest przyklejone do pierwszego wersu - nie znajduję ani stylistycznego, ani formalnego wytłumaczenia

"dotykać intymnych miejsc na zdjęciach - zastanawiam się, co ogród" - to bardzo zła konstrukcja; gdzie zdjęcia mają miejsca intymne?

Propozycja:
"Niewiarygodne, że aż tak się nie rozumiemy.
Przestaję szukać win, dotykać intymnych miejsc.
Zastanawiam się, co ogród na zdjęciach
mógłby wiedzieć o kwiatach, a ty
o róży."

...i jeszcze jedno - interpunkcja i wielkie litery - jak używać, to konsekwentnie:
"Wszystko zostawiam obok stołu, obok łóżka(kropka - i następne zdanie z dużej litery) to, co wymyśliłam..."

...wg mnie, do gruntownych poprawek

Pozdrawiam

.

marzec 01, 2018 19:58

Czytelny i zgrabny wiersz, na duży plus.
Pozdrawiam

marzec 01, 2018 12:55

to jest takie pisanie za jakim tęsknię. kobiece. esencja kobiecości. pozdrawiam