lu*

nie umiem tego opowiedzieć (wiersz, który jeszcze nie ma tytułu)

nic się nie stało

to tylko czas sączy się przez palce

przerażająco krzepnie

uśmiecham się

ubieram ulubioną sukienkę

wystawiam twarz do słońca

nic się nie stało

to tylko krzyczy jakiś ptak

szarpie skrzydłami serce

w o l n o szybko szybko

nic

wcale nie zmuszam się do łagodności

na nienawiść już nie mam siły

toczę się w następne dni

uczę od nowa małych radości

choćby połysku na włosach dziecka

co się właśnie przytula

uczę się nieba

przestrzeni

wstaję na nogi

coraz wyżej i wyżej

nie chcę się bać

Ilość odsłon: 2802

← Poprzednia 1 2 Następna →

Konto usunięte

2-3 2-3 2-3

luty 02, 2018 10:23

A w ogóle napisałabym to bez interpunkcji.

Konto usunięte

2-3 2-3 2-3

luty 02, 2018 10:22

A może tak:

nic się nie stało, to tylko czas sączy się przez palce,
przerażająco krzepnie.
uśmiecham się na przekór. ubieram ulubioną sukienkę,
wystawiam twarz do słońca.
nic się nie stało! to tylko krzyczy jakiś ptak.
szarpie skrzydłami serce.

nie zmuszam się do łagodności. na nienawiść już nie mam siły.
wtłaczam w następne dni, uczę małych radości,
choćby połysku na włosach dziecka, które się właśnie przytula.

Niebo uczy mnie przestrzeni.
wstaję na nogi.
nie chcę się bać!

Ale wiesz, to tylko moje ot, takie tam fantazjowanie :)